Εμμανουήλ Ζαΐρης (Αλικαρνασσός 1876 ή 1878 –  Μύκονος 1948)

Ψαράδες

λάδι σε μουσαμά, 65×91 εκ.

Τ.Ι.Τ. 1999.168

Εγκαταστάθηκε στο Μόναχο από το 1894, σπουδάζοντας στην Ακαδημία Καλών Τεχνών με καθηγητή τον  Νικόλαο Γύζη. Παρέμεινε εκεί, μετέχοντας σε είκοσι δύο εκθέσεις του Glaspalast  (1904-1930) και το 1913 τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1932, διορίστηκε διευθυντής του παραρτήματος της Σχολής Καλών Τεχνών στη Μύκονο. Το 1921 πραγματοποιήθηκε αναδρομική του έκθεση στο Μόναχο και το 1934 στο Ζάππειο. Έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις, Πανελλήνιες (1938, 1939, 1940) και διεθνείς (Μπιενάλε Βενετίας 1936). 

Δεσπόζουσα θεματική στα έργα του οι άνθρωποι του μόχθου, ενώ η τοπιογραφία και οι προσωπογραφίες τον απασχόλησαν σε μικρότερο βαθμό. Δέχτηκε τις επιρροές του γερμανικού ιμπρεσιονισμού, εμφανείς στο ελεύθερο πλάσιμο της φόρμας και τη χρωματική διαπραγμάτευση του θέματος. 

Απαγκιστρώθηκε εγκαίρως από τις αρχές της Ακαδημίας και την ηθογραφική διάσταση,  στράφηκε στον ρεαλισμό, με τόλμη πρωτοποριακή για την εποχή. Οι μορφές των βιοπαλαιστών, των ανθρώπων της εργασίας στον καθημερινό τους αγώνα διακρίνονται για τον δυναμισμό, τη δραματικότητα, ενώ ο τρόπος απόδοσης εγείρει τον κοινωνικό προβληματισμό.

 

Πάκα Αναστασία

Τμήμα Συλλογών Έργων Τέχνης
Τελλογλείου Ιδρύματος Τεχνών Α.Π.Θ.