“Κρανιοπροσωπικές διαφορές. Η μοναδικότητα του προσώπου υπό το πρίσμα της Ιατρικής επιστήμης στην καθημερινή ζωή”
Τελλόγλειο Ίδρυμα, Τετάρτη 12.6.2024, και ώρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητές:
- Περικλης Φόρογλου, Καθηγητής Ιατρικής ΑΠΘ: “Κρανιοπροσωπικές διαφορές. Τι είναι, πως εκλαμβάνονται, που και πως αντιμετωπίζονται”
- Christian J. Hadjipateras: “Η φωνή των ανθρώπων με προσωπικές διαφορές”
- Οδυσσέας Κοσμίδης: “Η εμπειρία μας ως γονεις παιδιού με προσωπική διαφορά”
Καθηγητής Περικλής Φόρογλου: Επιστημονικά Υπεύθυνος του “Κέντρου Αναφοράς Κρανιοπροσωπικών Διαφορών” της Ειδικής Μονάδας Βιοϊατρικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (ΕΜΒΙΕΕ) Ιατρικής ΑΠΘ με την ευγενική συνδρομή Τμήματων HJ03, HJ27, HJ41, HJ44 και Δ456 της οργάνωσης AHEPA .
Περιγραφή:
Ως άτομο με “ορατή” ή “εμφανή” διαφορά αναφέρεται σήμερα οποιοδήποτε άτομο του οποίου η εμφάνιση έχει επηρεαστεί ή επηρεάζεται από συγγενή, επίκτητη, οξεία, χρόνια υποτροπιάζουσα (επεισοδιακή) κατάσταση, πάθηση ή σύνδρομο.
Αυτά που αποτελούν αντικείμενο της Πλαστικής Χειρουργικής Ειδικότητας και ειδικότερα της κρανιοπροσωπικής χειρουργικής είναι:
• Χειλεοσχιστίες και Υπερωιοσχιστίες
• Ημιπροσωπική μικροσωμία
• Κρανιοσυνοστώσεις
• Σύνδρομα διαφοράς εμφάνισης του προσώπου και της κεφαλής
• Νευροϊνωμάτωση τύπου Ι
• Διαφορές ωτικού πτερυγίου
• Διαφορές περιοφθάλμιας περιοχής
• Αγγειακοί όγκοι και δυσπλασίες όπως π.χ. αιμαγγείωμα
• Συγγενείς μελαγχρωματικοί σπίλοι προσώπου
Σκοπός της παρουσίασης αυτής είναι:
• Να παρουσιαστούν τι είναι οι κρανιοπροσωπικές διαφορές εμφάνισης προσώπου, πως εκλαμβάνονται από την κοινωνία, πού και πως αντιμετωπίζονται από ιατρικής πλευράς.
• Να ενημερωθεί η κοινωνία για
o την ύπαρξη του “Κέντρου Αναφοράς Κρανιοπροσωπικών Διαφορών” της Ειδικής Μονάδας Βιοϊατρικής Έρευνας και Εκπαίδευσής του ΑΠΘ, όπου μπορούν να απευθύνονται οι ασθενείς, το περιβάλλον τους, αλλά και ιατροί, οδοντίατροι και όλοι οι επαγγελματίες Υγείας.
o την εγκατάσταση του στο ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ και την έναρξη λειτουργίας του εκεί.
• Nα αφαιρεθεί το κοινωνικό στίγμα από τους μικρούς και μεγαλύτερους ασθενείς αυτούς και τις οικογένειες τους).
• Να απαλειφθούν φαινόμενα αποκλεισμού με διακριτές συμπεριφορές σε ασθενείς με διαφορά εμφάνισης – όπως είναι και οι άλλες διάφορες μορφές κοινωνικού αποκλεισμού, λ.χ. σεξισμός, ρατσισμός, ταξικός διαχωρισμός, κ.α.