Μια διεθνής ερευνητική μελέτη στην οποία συμμετείχε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και δημοσιεύτηκε στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό Nature Ecology & Evolution, εξέτασε την παρακολούθηση της γενετικής ποικιλότητας στην Ευρώπη. Ο Καθηγητής Φίλιππος Α. Αραβανόπουλος από το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. συμμετείχε ενεργά τόσο στην έρευνα όσο στη συγγραφή της επιστημονικής εργασίας και συνέβαλε ουσιαστικά, ιδιαίτερα σε θέματα γενετικής παρακολούθησης φυσικών πληθυσμών δασικών ειδών στον ευρωπαϊκό χώρο. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι οι προσπάθειες για την παρακολούθηση της γενετικής ποικιλότητας στην Ευρώπη είναι ελλιπείς και πρέπει να συμπληρωθούν.
Αναλύοντας όλα τα προγράμματα γενετικής παρακολούθησης στην Ευρώπη, η μελέτη έδειξε τις γεωγραφικές περιοχές στις οποίες απαιτούνται μεγαλύτερες προσπάθειες παρακολούθησης, κυρίως στη νοτιοανατολική Ευρώπη (Βαλκανικές χώρες και Τουρκία). «Χωρίς καλύτερη παρακολούθηση της γενετικής ποικιλότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κινδυνεύουμε να χάσουμε σημαντικές γενετικές παραλλαγές», λέει ο Peter Pearman, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Η βελτιωμένη γενετική παρακολούθηση θα καταστήσει δυνατό, τόσο τον εντοπισμό περιοχών στις οποίες αυτές οι γενετικές παραλλαγές (γνωστές ως αλληλόμορφα) ευνοούνται, όσο και την προστασία τους προκειμένου να διατηρηθεί η γενετική ποικιλότητα που είναι απαραίτητη για τη μακροπρόθεσμη επιβίωση και διαιώνιση των ειδών. Σημειώνεται ότι μερικά από τα είδη που ήδη απειλούνται, παρέχουν ανεκτίμητες υπηρεσίες στον άνθρωπο, όπως η επικονίαση των καλλιεργειών, ο έλεγχος παρασίτων, ο καθαρισμός του νερού και η ρύθμιση του κλίματος.
Η επιστημονική μελέτη ενσωμάτωσε τις προσπάθειες 52 επιστημόνων που εκπροσωπούν 60 πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα από 31 χώρες, οι οποίοι μελέτησαν 147 είδη. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι τα ευρωπαϊκά προγράμματα παρακολούθησης της γενετικής ποικιλότητας θα πρέπει να προσαρμόζονται συστηματικά ώστε να καλύπτουν πλήρως περιοχές με προοδευτικά μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες και να περιλαμβάνουν όλες τις ευαίσθητες και υψηλής βιοποικιλότητας περιοχές. Ενόψει των πρόσφατων Διεθνών Συμφωνιών για ανάσχεση της μείωσης της παγκόσμιας βιοποικιλότητας, τις οποίες έχει υπογράψει και η Ελλάδα, η μελέτη επισημαίνει επίσης ότι απαιτείται επειγόντως καλύτερη γενετική παρακολούθηση σε διεθνές και εθνικό επίπεδο. Έτσι θα επιτευχθεί καλύτερος σχεδιασμός των χρήσεων γης και μεγαλύτερη υποστήριξη για δράσεις προστασίας, διατήρησης και αποκατάστασης των οικοσυστημάτων, οι οποίες συμβάλλουν στη διασφάλιση της επιβίωσης και διαιώνισης των ειδών και των υπηρεσιών που παρέχουν. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης όπως η Ελλάδα που αφενός φιλοξενεί μια τεράστια βιοποικιλότητα με πολλά είδη να εμφανίζουν στη χώρα μας τους νοτιότερους και πλέον εκτεθειμένους στη κλιματική αλλαγή πληθυσμούς τους, αφετέρου υπολείπεται πολλών ευρωπαϊκών χωρών σε θέματα γενετικής παρακολούθησης.

Επισυνάπτεται Δελτίο Τύπου