Η 17η Νοεμβρίου δεν αποτελεί απλά μια ακόμη επέτειο κατά τη διάρκεια του ημερολογιακού έτους. Συνιστά ημέρα τιμής και διαχρονικό σύμβολο των αγώνων των νέων για Δημοκρατία, Ελευθερία και Δικαιοσύνη. Είναι μια σταθερή υπενθύμιση της ευθύνης και του χρέους όλων μας να σεβόμαστε, να διατηρούμε άσβεστη τη μνήμη και να διαφυλάσσουμε την πολύτιμη κληρονομιά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

48 χρόνια μετά, η λάμψη του αγώνα, ειδικά των νέων ανθρώπων, για θεμελιώδη δικαιώματα και δημοκρατικές αξίες, συνεχίζει να φωτίζει την πορεία και τη στάση ζωής κάθε δημοκρατικού πολίτη. Λειτουργεί, ακόμη, ως αέναη υπενθύμιση πως όλα αυτά τα αγαθά της Δημοκρατίας που εμείς σήμερα απολαμβάνουμε δεν ήταν πάντα δεδομένα, αλλά κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες.

Όπως τότε το αίτημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ήταν υπεράνω κομματικών αποχρώσεων και πολιτικών διαχωρισμών, έτσι και τώρα το μήνυμα της επετείου παραμένει πάνω και πέρα από κομματικές αγκυλώσεις, πολιτικές πεποιθήσεις και προστριβές. Συνιστά διαχρονικό μήνυμα ενότητας και κοινού αγώνα απέναντι σε κάθε μορφή αυταρχισμού, βίας, στοχοποίησης και καταπάτησης των δημοκρατικών ελευθεριών. Ένα μήνυμα που μας εμπνέει και μας καθοδηγεί και αποτελεί φωτεινό οδοδείκτη για κάθε γενιά.

Ο καλύτερος ίσως τρόπος να αποδώσουμε τιμές σε όσες και όσους αγωνίστηκαν στο Πολυτεχνείο είναι η διαρκής υπόμνηση της δικής μας ευθύνης για τη θωράκιση της ακαδημαϊκής ελευθερίας και των δημοκρατικών αρχών και αξιών, εντός και εκτός πανεπιστημιακού χώρου, στοιχεία που συνθέτουν την ανεκτίμητη παρακαταθήκη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.