Δύο σύνολα βαρύσταθμων χρυσών μεταλλίων του 3ου αι. μ.Χ., με παραστάσεις από το βίο του Μεγάλου Αλεξάνδρου -τυχαία ευρήματα, το ένα από τα περίχωρα της Ταρσού στην Κιλικία (1853) και το άλλο, το πολυπληθέστερο, από το Αboukir της Αιγύπτου (1902)- εξετάζονται κάτω από το πρίσμα νέων δεδομένων αναφορικά με το σκοπό έκδοσης και κυκλοφορίας τους και τους λόγους απόκρυψής τους.